Kurz na wietrze

Myślę, że każdy czytelnik tej strony zdaje sobie sprawę z sytuacji jaka panuje w Wielkiej Brytanii, która rządzona przez lata przez partię pracy doczekała się deficytu budżetowego na poziomie 11% PKB. 11 procent to praktycznie poziom greckiego deficytu, który doprowadził do bankructwa tego kraju. Co prawda Grecja ciągle sprzedaje swoje obligacje, ale tylko i wyłącznie dlatego, że kupuje je Europejski Bank Centralny, który w oczywisty sposób będąc pod presją polityczną ratuje wizerunek Unii. Jak się skończy historia greckiego epizodu jeszcze nie wiadomo. Wiadomo natomiast że bonanza tam trwa w najlepsze i Grecja nawet nie ma w planach zmniejszania swojego zadłużenia.

Wielka Brytania nie jest w strefie euro i posiada własny Bank Centralny, dzięki czemu było możliwe samodzielne wydrukowanie funtów i sfinansowanie deficytu. Pomijając już jazdę po kompletnej moralnej i finansowej bandzie, jaką jest druk pustych pieniędzy, trzeba mieć w świadomości, że nie można drukować bez końca w takim tempie  nie niszcząc swojej waluty po drodze.

Dlatego nowo wybrany rząd w UK musi zacząć ciąć wydatki.. ciąć i to zdrowo. Jak się okazuje, humorystyczne obrazki z czasów wyborów:

dziś mają swoje zastosowanie. Za gazetą:

Minister finansów George Osborne polecił resortom rządowym przygotowanie planu zmniejszenia ich wydatków o 25-40 proc. do końca lipca. Jest to więcej niż sugerowane pod koniec czerwca 25 proc. - informuje telewizja Sky.

Plany te związane z najbardziej szczegółowym przeglądem rządowych wydatków od II wojny światowej podyktowane są zamiarem zmniejszenia deficytu finansów publicznych sięgającego 156 mld funtów (10-11 proc. PKB) w obecnym roku finansowym 2010-11.

Planowane cięcia wydatków obejmą wszystkie resorty z wyjątkiem zdrowia i pomocy zagranicznej. Stosunkowo łagodniej potraktowano też oświatę i obronę - skalę cięć wyznaczono im na 10-20 proc.

W ocenie rzeczoznawców Instytutu Analiz Fiskalnych oznacza to, że średnia skala cięć dla pozostałych resortów sięgnie ok. 33 proc. Decyzje zostaną formalnie ogłoszone jesienią z okazji preliminarza budżetowego na rok 2011-12.

"Przedstawiciele rządu podkreślają, że na obecnym etapie idzie o wstępne założenia planowania wydatków i że cięcia na tak dużą skalę nie zostaną wprowadzone z chwilą ogłoszenia" - zaznacza Sky TV.

"Jest w tym element sterowania oczekiwaniami. Jeśli mówi się politykom, że w wyniku cięć stracą głowę i obie nogi, a następnie okazuje się, że jedną z nóg udało im się ocalić, to będą się poczuwali do wdzięczności. Ważny jest też szum wokół cięć, bo jest źródłem presji na decydentów" - tłumaczy podejście rządu telewizja Sky.

Biuro ds. odpowiedzialnej polityki budżetowej (OBR) ocenia, że walka z deficytem przełoży się na zwolnienia ok. 600 tys. miejsc pracy w sferze budżetowej.

W ramach działań mających na celu uzdrowienie finansów publicznych koalicja konserwatystów z liberalnymi demokratami wprowadziła cięcia wydatków o 6,2 mld funtów, a od stycznia 2011 r. podniosła podstawową stawkę VAT do 20 proc. z 17,5 proc.

Inne działania przewidują zamrożenie w budżetówce płac powyżej 21 tys. funtów rocznie na trzy lata, zamrożenie zasiłku na dzieci na trzy lata, wprowadzenie limitu na zapomogę mieszkaniową i zmniejszenie ulg podatkowych dla gospodarstw domowych o dochodach powyżej 40 tys. funtów rocznie.

No proszę, a jednak można. Konserwatyści  zapowiadali cięcia min poprzez takie plakaty wyborcze:

Co prawda plany cięć w UK są kolosalne i w oczywisty sposób nierealne, ale jestem pewien, że postanowiono tu wykorzystać starą technikę negocjacyjną. Zarządaj więcej niż spodziewasz się uzyskać, żeby potem każde ustępstwo wyglądało jako akt łaski.

Cameron idzie ostro i widać, że dąży do Exuperowskiego pojecia perfekcji w której:

Perfection is achieved, not when there is nothing more to add, but when there is nothing left to take away.

W UK wiadomo kto rządzi. Tu nie ma wymówek, typu no chciałem, ale prezydent nie pozwolił. No chcemy ale senat zmodyfikował. Wiadomo, że jak wygra jakaś partia, to ona bierze całą odpowiedzialność za to co się dzieje pod ich rządami. We Francji mamy system typowo prezydencki. Jak sprawy idą w złym kierunku, to odpowiedzialność bierze za to Sarkozy i jego świta. W Niemczech podobny jest system kanclerski. Rządzą partie z kanclerzem na czele, a prezydent jest zupełnie nie istotny.

W Polsce za to jest tak, że władza wykonawcza podzielona jest pomiędzy rządem a prezydentem. Jeden i drugi wybierany jest w wyborach powszechnych (rząd pośrednio poprzez sejm).

Wskutek tego mamy ciągłą karuzelę wyborczą połączona z festiwalem obietnic. Ciągły bałagan myśleniem o wyborach i zwalaniem odpowiedzialności na inne osoby. Dlatego nie zgadzam się zasadniczo z osobami, które argumentują za głosowaniem na przeciwną opcję (czy to na prezydenta, czy to do sejmu), żeby nie oddać władzy w jedne ręce. Klincz nie jest dobry, gdyż odpowiedzialność jest rozmyta, a przy braku odpowiedzialności jest większa skłonność do kunktatorstwa lub robienia rzeczy zwyczajnie szkodliwych.

Teraz PO przejmuje pełnię władzy. I co teraz? Reformy? Powrót do idei 4xtak? Podatek liniowy? Cięcia w wydatkach budżecie o 40 procent w dół? Zmniejszenie biurokracji? Założenie firmy w 5 minut przez internet?

Czy kolejna karuzela wyborcza tym razem przed wyborami do samorządu, a potem do sejmu?

Przez 3 lata w sejmie można przygotować ustawy gotowe na cito. Teraz tylko wyciągnąć z szuflad i uchwalić zaraz po zaprzysiężeniu prezydenta. Hurra.

Obawiam się jednak, że reform będziemy widzieć tyle co kurzu na wietrze. No ale zobaczymy.

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=_hzv0TSSDgU&feature=related]