Po bankructwie

Kolega Doxa lubi powtarzać i utwierdzać w przekonaniu, że po bankructwie państw zachodu społeczeństwa się rozejdą się w szwach i zaczniemy tonąć w odmętach głodu, ulicznych zamieszek i zarzynania winowajców systemu. Bankructwo oczywiście będzie wynikiem nadmiernego zadłużania się na potrzeby populistycznej polityki oraz w wyniku kryzysu energetycznego, szerzej znanym jako peakoil. Na przykład rozkładu społeczeństwa podaje Argentynę, która ciągle nie może się podnieść po bankructwie i z bele przyczyny odbywają się tam zamieszki.

Ja jednak do bankructwa państw nie mam aż tak pesymistycznego podejścia. Owszem również uważam że kierunek został już obrany i do defaultu dojdzie prędzej czy później. Jednak bankructwo z reguły ma walor oczyszczający;  otrzeźwienia i powrotu na drogę - powiedziałbym normalności,  gdzie każdy płaci swoje rachunki, a z braku soków biurokratyczne narośle na gospodarce umiera.

Nie podawałbym jednak tylko przykładu narodów z ameryki łacińskiej. Nie za bardzo znam tamtą kulturę, ale podejrzewam że krewcy Latynosi o wiele bardziej się frustrują z kolejnego nieudanego mundialu, niż z sytuacji gospodarczej. Każdy naród en masse jest inny i na przestrzeni wieków wyrobił w sobie swoje cechy. Grecy różnią się podejściem do pracy od Niemców. Włosi temperamentem przebijają flegmatycznych Anglików.

Bankructwo można porównać do porządnego kaca. Kaca można leczyć dwojako. Jedni wpadną na pomysł wypicia klina, inni się tak przestraszą, że zrezygnują z picia na długi czas. Mam wrażenie, że narody latynoskie raczej należą do tej pierwszej grupy. Argentyna zbankrutowała i cały czas próbuje pić swojego klina, lecz istnieją też inne kraje na świecie, które przeszły przez bankructwo lub inne załamanie społeczne.

Trudno o bardziej dewastującą katastrofę finansowo gospodarczą jak wojna. Spójrzmy na Japonię po drugiej wojnie światowej. Drewniane miasta spalone w nalotach dywanowych, gospodarka w całości nastawiona na produkowanie kontr produktywnego wojennego żelastwa, brak własnych surowców. Po kilku dekadach doszli do dobrobytu i konkurencyjności dorównującej, a w końcu nawet przeganiającej ówcześniejsze kraje "zachodu".

Korea południowa podczas wojny koreańskiej oprócz miasta Pusan w całości była okupowana przez czerwoną szarańczę. Dziś wyznacza kierunki rozwoju technologii w niezliczonych dziedzinach.

Po licznych bankructwach w Francji czy Hiszpanii zawsze stawano szybko na nogi. W zasadzie w jednym przypadku doszło do poważnego zaburzenia w postaci rewolucji francuskiej, ale szybko nastąpił nowy rozkwit za Napoleona. Gdyby nie jego zamiłowanie do wojny i nadmierna pewność siebie, Francja mogła być najsilniejszym państwem w Europie raptem kilka lat po bankructwie w 1788 roku.

Wreszcie Niemcy. Po I wojnie światowej oficjalnie ogłosiły niewypłacalność. Republika Weimarska jest słynna ze swojej spirali hiperinflacyjnej dzięki której skutecznie "wykasowała" długi wobec własnych obywateli.  To takie same bankructwo jakie niewątpliwie będziemy oglądać w kraju dolara i w niektórych nadmiernie zadłużonych krajach strefy euro po jej rozpadzie.

Niemcy raptem 10 lat po hiperinflacji stanęli mocno na nogi, a po kolejnych 10 latach posiadali prawie całą Europę. Oczywiście nie chwalę nazizmu i ich polityki gospodarczej, ale rzadko się zdarza w historii, żeby biedne kraje podbijały bogate. To silne i bogate kraje podbijają słabsze - z reguły biedniejsze. Zresztą nie o podbój chodzi. Proszę sobie wyobrazić jaką dziś by miały pozycje polityczną i gospodarczą Niemcy, gdyby Hitler powstrzymał się po Anschluss'ie Austrii i Czech.

A tak wyglądały raptem 15 lat po totalnym bankructwie i załamaniu państwa i upadku monarchii. Oczywiście zaraz potem była kolejna wojna, lecz znowu.. Zdewastowane i zbankrutowane Niemcy, terytorialnie okrojone o połowę, po zaledwie kilkunastu latach stały się motorem rozwojowym Europy. Do dziś rozdają karty w Unii Europejskiej i wyciągają innych za uszy.  Nie było zamieszek, naród nie wszedł w spiralę degrengolady, a wziął się do roboty.

Także nie ma nigdzie zapisanego jednolitego przeznaczenia jakie czeka społeczeństwo po bankructwie. Kraje latynoskie to jeden przykład. Kraje kultury zachodniej i orientu to drugi przykład. Oczywiście lepiej nie doprowadzać nigdy do stanu, w którym państwo bankrutuje, ale tak to już z narodami jest. Niektóre lubią od czasu do czasu pożądanie się na....  napić.

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=gJDHvsbYBUE]