Co mówi noblista 2?

Tak się zastanawiam czy nie stworzyć jakiegoś cyklu "co mówi noblista". Dziś jednak nie o Krugmanie, a o Robercie Mundell'u. Mundell zasłynął  w latach 70 dokładnymi predykcjami inflacji w tamtym czasie badając cenę złota. Zresztą często powtarzał, że prawdziwym pieniądzem jest złoto.

Jednak Mundell oprócz posiadania sentymentu do złota jest również realistą i wie, że złoto do systemu monetarnego nie wróci. To se ne vrati.

Co prawda Mundell, który swoje już lata ma, podpytany pod włos, jest w stanie tak odpowiedzieć.

Pimm Fox: You’ve written about the role of gold in the world economy, Professor Mundell. Do you think that we’re going to see any kind of return to the gold standard?

Mundell: [T]here could be a kind of Bretton Woods type of gold standard where the price of gold was fixed for central banks and they could use gold as an asset to trade central banks.

The great advantage of that was that gold is nobody’s liability and it can’t be printed. So it has a strength and confidence that people trust. So If you had not just the United States but the United States and the euro tied together to each other and to gold, gold might be the intermediary and then with the other important currencies like the yen and Chinese yuan and British pound all tied together as a kind of new SDR that could be one way the world could move forward on a better monetary system.

To jednak trzeba przyznać, że brzmi to dość mętnie. Od początku lat 70 zaczął pracować nad analizą kursów walutowych oraz koncepcją "optymalnego obszaru walutowego". Za te badania w końcu dostał Nobla, a jego koncepcje były naukową podporą dla tworzenia waluty Euro. Co prawda Mundell zastrzegał, że w "Optymalnym obszarze walutowym" musi występować wysoka mobilność siły roboczej, żeby minimalizowała szoki popytowe czy podażowe w poszczególnych mniejszych "sub-obszarach", to jednak europejscy biurokraci nie specjalnie się tym przejmowali. Ostatecznie w Europie, najmobilniejszą siłą roboczą są Polacy, mimo że nie są w unii monetarnej, natomiast będący w strefie Euro Grecy czy Hiszpanie, jakoś nie są skorzy do pracy zarobkowej na norweskich platformach.

Mundella miałem okazje zobaczyć na żywo (jak na koncercie metalowym;) ) Na Global Finance Confernce w Poznaniu. Jednak jak to na takich konferencjach bywa. Powiedział trochę banałów, potem uściski, kwiaty całusy i do widzenia.

Na spotkaniu w Lindau przedstawił koncepcję, którą można by nazwać, "ucieczką do przodu" (trzeba wyłączyć adblocka)

Proszę zwrócić uwagę, jak o strefie Euro mówi jako o "great succes".  Ojciec widać ślepo kocha swoje dziecko.

To co Mundell zauważa, to to, że w ostatnich dekadach nie było w ogóle problemu inflacji zarówno w strefie Euro, w Dolarze jak i Yenie.

Problemem natomiast były bardzo mocne wahania kursów walut. Trochę to dziwne, gdyż kilka dekad temu podkreślał jak to zmiana kursów pozwala na równoważenie wymian handlowych pomiędzy krajami, a teraz stanowi to problem. Widać, co jest lekiem a co chorobą zależy od tego co się chce pokazać. A propozycja Mundella to powrót do sztywnych kursów walutowych. Jeszcze nie unia monetarna, ale stworzenie pod skrzydłami MFW mechanizmu, który wymuszałby na bankach centralnych strefy €, $ ¥ interwencje walutowe. Krótko mówiąc, jeżeli jakaś waluta by się za mocno umacniała, to bank centralny mocnej waluty, dajmy na to euro, miałby zacząć skupować dolary i jeny za świeżo wydrukowane Euro. Fakt drukowania nie jest oczywiście nowy, gdyż wszyscy drukują korzystając z podatku seigniorage. Tym razem jednak z tego podatku miałby korzystać kraj o umacniającej się walucie. Do tego oczywiście potrzebna by była koordynacja wszystkich zaangażowanych krajów.

Czy to większe political fiction niż standard złota? Nie wiem. Ale biorąc pod uwagę, że pomysły Roberta Mundella już raz zostały wzięte na poważnie i stworzono strefę Euro, to jego wykład brzmi groźnie ;)

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=pQnXx2FlTq4]