Why I Riot

Nie, to nie o mnie. Napatoczył mi się wpis pewnego profesora piszącego w imieniu protestujących, który zdobył dość dużo popularność w sieci, a stanowi jakby manifest protestującego. Ciekawa jest konstrukcja psychiczna tego profilu. Standardowa postawa. Obwiniać wszystko i wszystkich dookoła wymieszana z płaczem, że nie stać mnie na Ipada. Przejdzmy do tekstu, któy oryginalnie znajduje się tutaj.

Na początku autor otwiera dość filozoficznie.

People are saying I am just a violent hooligan, a mindless thug, a criminal, an anarchist. They’re saying I lack proper respect for authority and for people’s property. They say I am engaging in wanton destruction and causing mayhem just because I’m wicked. People are saying I am part of a small, criminally-minded minority who should be locked up. Maybe they’re right. Maybe I am just a worthless piece of shit. Maybe I should be locked away forever, punished, excluded. But what do I really care what ‘people’ think?

Nihilizm egzystencjalny. Diagnoza psychiatry byłaby prosta. Z tego nihilizmu rioter znajduje jednak ujście:

I riot because I’m angry. Anger envelopes me like a blanket every day of my life. I’m angry because I’m poor, I’ve always been poor, and I know I will never be able to afford all those nice things people are supposed to have. I’m angry because my life is shit and I know it’s always going to be shit. I’m angry because I know that there’s no future for me; no one will ever give me a decent job or a hand-up in life. I will live in the same shitty housing that my family have always lived in, drawing down the same shitty benefits. I’m angry because I live in a shit place full of poverty, crime, vandalism, gangs, garbage, grime and neglect. Most days I take my anger out on myself; I engage in a wide and creative array of self-destructive behavior. But sometimes, like last night, I direct my anger outwards. I let my rage take over, and for a brief moment, I feel a profound sense of release.

Proszę zwrócić uwagę. Nie stać mnie na gadżety, nikt mi nie da porządnej pracy, jestem skazany na gówniane benefity rządowe. Cóż.. Jak na dłoni ofiara marketingu konsumpcjonizmu oraz konserwującego biedę socjalu. Oczywiście rioter się myli. Praca jest. 1,5 mln Polaków wyjechało do pracy do Wielkiej Brytanii za pracą.. Ale oczywiście zmywanie naczyń, zmiana prześcieradeł w hotelach, czy zbiór jabłek, to nie jest 'Decent job'. Tym bardziej jak się ma jako alternatywę niewiele mniej płatne lub nawet lepsze benefity.

I riot because I hate the police, and because I know that the police hate me. They’re racist and brutal, and they treat me like scum every day of my life, always coming around blaming me for everything bad that happens, harassing me when I walk down the street. I hate them because they think they’re God and they don’t have to answer to anyone for what they do. I hate them because they show me no respect. In a riot, you can fight back against the police; you can stand up to them and tell them how you really feel.

Postawa CHWDP policji na wyspach również obecna.

I riot because I am nobody, nothing, less than nothing. I am invisible, a ghost in this city, this country, this world. People don’t see me, and don’t give a shit about me or what’s going to happen to me. My parents don’t care, my teachers don’t care, the politicians don’t care, the police don’t care; no one gives a fuck about me and my life. If people do ever see me, they don’t really see me; they just see an anti-social, worthless, feral teenager; they see a danger to society, a threat to the peace. If no one cares about me, why should I care about anyone else?

W państwie opiekuńczym ludzie pod opieką mówią, że nikt się nim nie opiekuje. Anglia widać dawno nie przeżyła głodu i sytuacji, kiedy mięso jadło się od święta.

(...) I riot because it is the most exciting thing that has happened to me in forever. It’s like being high, but way better: the adrenaline, the sheer thrill and terror of fighting with the police, burning shit down, smashing and stealing, running, hiding. What would I be doing otherwise? Watch the tellie? Studying? Hanging out with my friends on the corner? Smoking dope? Fuck off! This is so much better than the mind-numbing tedium of my regular life where I simply exist from day to day with nothing to look forward to. In my usual life, I am like the walking dead, a real zombie; there’s absolutely nothing exciting to do around here, especially when you have no money. I will live on this excitement for ages.

Myślę, że to samo by się działo w Polsce, gdyby emigracja nie rozładowała napięcia. W wielu miasteczkach i średnich miastach ulice są wyczyszczone z młodzieży, która pewnie pozostając bez pracy robiła by to samo co Anglicy. Szwendała się po mieście pijąc tanie wina, paląc jakieś skręty tworząc kółka wzajemnej adoracji. Polacy jednak nie mieli do wyboru socjalu który pozwalał im w ten sposób długo wegetować. Być może można było wisieć długo na garnuszku rodziców lub emeryturze babci, jednak Polacy zareagowali na beznadzieje inaczej. Emigrowali. I całkiem słusznie. Inna sprawa, że emigranci po studiach zachłyśnięci zarobkami w Euro czy Funtach zapomnieli o swoim rozwoju i teraz wracając do Polski potracili swoje kompetencje. Wyjeżdżali na rok, siedzieli 6 lat. Bez doświadczenia z wyparowaną wiedzą ze studiów mogą stanowić kolejny problem.

I riot because when I’m in a group with my friends, we sometimes egg each other on. I’ve done things with them that I would never have done on my own. It’s a group thing; I feel braver and stronger when we’re together. We try to impress each other; we give each other respect. It’s how I get my esteem, the only way I get some respect.

Klasyczny przykład psychologii tłumu.  Sam jestem nikim. Z takimi samymi kolegami tworzymy jednak coś potężnego.

I riot because it might allow me to loot a few shops. I know I could never afford all those beautiful things everyone else seems to have, but in a riot, you can just take them. I need some new trainers, a new phone, a laptop, clothes, money, games. It’s a consumer society, my friend. We have all got to have these things, otherwise we won’t be happy. I just want to be happy.

Kiedyś ludzie protestowali bo byli głodni. Dziś protestują bo nie mają ipoda, najnowszego telefonu z Androidem i tableta. Bez tego nie da się żyć. Nie w takim społeczeństwie.

I riot because I have absolutely nothing to lose. You want to lock me up for it? Go ahead. It means nothing to a nothing like me.

Anglicy musza poznać sami smak emigracji. Dla niektórych może to być re-emigracja. Opcji trochę jest. Można pracować w kopalniach w Australii, jechać na platformy wiertnicze na Morze Północne czy do Alaski. Można w końcu jednak zgodzić się zmywać naczynia i zbierać jabłka w Anglii, zamiast bezproduktywnie tkwić w benefitach, które konserwują stan rzeczy i im dłużej trwają, tym gorzej. W rozmowach pracujących Anglików przejawiają się już skrajne podejścia. Jedno z nich to wysłanie te wszystkie nihilistycznie skonfundowane elementy do Afganistanu w charakterze meat shield. Drugie podejście, to ściągnąć wojsko z Afganistanu i zrobić z rioterów mielone na miejscu. W Anglii za takie "głośne mówienie" są ostre paragrafy. Obecnie jednak coraz głośniej przewija się obraz wyłaniania dwóch grup i wzbierania wśród nich agresji. Materiał na rewolucje społeczną? O Ipoda? Tego jeszcze świat nie widział ;)

Niestety tekst nie pisał rioter. Pisał to angielski profesor, który zajmuje się tematem. Można czuć się zawiedzionym, że duch tłumu nie będzie nam przedstawiony przez reprezentanta w tak klarowny sposób. Z drugiej strony czego oczekiwać, po ludziach którzy swoją siłę widzą w takiej roli:

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=6Gex_ya4-Oo]

O tym zdarzeniu Cameron mówił, że mają w niektórych miejscach chore społeczeństwo. Mam nadzieje że postawi właściwą diagnozę tej choroby i wytnie ją ostrym cięciem.

[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=Bt7ifGKl9NA&feature=related]